Monday, February 21, 2011

Talambuhay ni Charissa Tabladillo

nung umabay ako kay ate.
                                       

  Ako si Charissa E Tabladillo.Ipinanganak noong august 23, 1995 sa B rgy.San juan bayan ng San pablo at nasasakupan ng probinsya ng laguna.
      Ang aking mga magulang ay sina  Crispina Emralino isang mamanahi at si Edgardo Tabladillo na dating sundalo na ngayon ay isang driver mayroon akong kapatid na si Edgardo Tabladillo at meron ako kpatid sa ina 2 na si Christine Joy Maghirang at Emerson Niebres .
nung namatay ung pinsan ko.
     Lumaki ako na wala ang aking ama dahil nakulong siya at ang nag-aruga sa amin ay sina mama at si lola sa tulong na aking mag tiya at tiyo maraming salamat sa kanina at kung hindi dahil sa kanila wala kami.
      Noong bata pa ako lagi akong umaabay sa kasal at sumasali sa angel o ave maria o sagala sa aming parokya ni san juan at noong pagkapanganak ako pinabuhos tubig  ako ng aking mga magulang noong aug 29 1995.
        Noong 2 taon ako at 5 buwan umabay ako sa kaibigan ng aking ate at noong may 9 1998 umabay ako sa aking kamag-anakat piling ko model ako haha.
     
        Noong 5 taon ako umabay ako sa pinsan ko na ang kapartner ko doon ay yung cute na pinsan ng pinsan ko sa side ng mama niya crush na crush ko siya cute kasi hindi ko pa ulit siya nkikita sana makita ko ulit siya kasi dalaga at binata na kami malayo kasi siya taga manila siya.
        
      Pumasok ako ng grade 1 doon ako nakakilala ng mga bagong kaibigan at mga bagong guro,Kung saan ako nag-aaral eh doon din pumasok ang aking mga kapatid at nagtapos ng elementarya.
       Doon ako nakaranas na sumali sa mga intrams na bay grade ang mga sasayaw tuwing july nagcecelebrate kami ng nutrisyon month kung saan may mga dala kaming gulay at prutas habang pumaparada.Sumali din ako sa mga activities katulad ng girls scout.
    Dumating sa buhay namin si tatay ay grade 3 na ako at doon ko lang siya nasilayan.masaya ako noon dahil kompleto na kami at magiging masaya na ang pamilya namin. 
       
    Hindi ko makakalimutan ang mga classmate ko at kaibigan noong grade 3 ako at yung guro namin dahil mababait sila at lagi ako nasali ng paralo kaso sungka nga lang haha




kaming magkakabarkada.
                            
      Ang kulit kulit ko psaway mataray  haha joke lang mabait din naman ako kasi laking simbahan ako.
       Noong ako ay isang taon gulang natututo na daw akong gumapang at noong nagdalwang taon ako marunong na daw akong magsalita na pakonti-konti lang at noong 5 taon ako pumasok na ako sa mababaang paaralan ng Brgy.San Juan San Pablo City.Ng Kinder Ang hindi ko makakalimutan dito ay ang paglalaro namin ng bahay-bahayan at msaya ako dahil nagkaroon ako ng sabit.
      Noong 7 taon ako nag-garde 1 ako sa parehas na paaralan at hinda nagtagal tumutong na ako sa ika2 baytang at pakatapos nag 4 na taon ay nasa 6 na baytang na ako at masaya ako dahil close ko lahat ng classmate ko dahil ilan lang kami at pagsapit ng graduation masaya ako na malungkot  dahil magkakahiwalay kaming magkakaibigan at masaya dahil graduate na ako hindi ko makakalimutan ang mga naranasan ko noong elementary.
        
      Hindi ko makakalimutan noong pumunta kaming grade 5 at 6 sa lipa at naligaw kami dahil taga roon tatay ko nagkita kami ng tita ko sa robinson at nagpabili ako ng senelas at binigyan ako ng pera masaya ako dahil makakabili ako ng pasalubong sa kanila.
    
      Tapos pumunta naman kami sa s.m lipa hindi ko makakalimutan noong nawala yung mga pinsan ko at ginabi kami sa kakahanap sa kanila yung pala nasa opisina na sila at ayaw pang paalisin sila.
     
      Noong nasa daan na kami takot na tkot kami dahil my nakita kaming babaeng nakaputi tapos ang dilim na dilim pa tapos ang lamig pa.














                 
  Noong 12 na ko pumasok ako Col.Lauro D. Dizon Memorial National High School marami akong nakilala at naging kaibigan lahat sila mababait friendly masarap pakisamahan.
          Nagpatuloy ako sa pag-aaral para sa magulang ko kahit mahirap ginawa ko kahit my mga problema pray lang para balang araw masuklian ko ang mga paghihirap sakin ng magulang ko at pagtitiyaga nila para sa amin 
       
    Noong 13 ako naging adviser ko si mam.baylon at napaka bait niya kahit magulo namin ok lang minsan mataray pag hindi na niya kami masaway  lalo na yung mga matatanda na classmate ko.


         Noong 14 ako isinali ako ni ate sa soclea sa simbahan. umaabsent ako para doon masaya ako pero noong nandoon na ako natakot ako hindi na naman maaari nagpatuloy pa rin ako madami akong nakilala at natutunan at nagkaroon ako ng bagong kaibigan at kapatid at magulang lahat sila mabait friendly masaya ako  dahil dito ko nakilala pa ang sarili ko ng tuluyan at hanggang ngayon patuloy pa rin ako.
    
       Hindi ko makakalimutan eh yung tutulog na kami at nagsulatan ang mga lalaki sinabi nila kung sino crush nila haha buti na lang hindi kami nahuli at napagalitan haha.


       Hindi ko makakalimutan ay noong js namin dahil sinayaw ako ng ex. ko haha malungkot din kasi hindi kasali yung best friend kasi ayaw nila.Nakakatuwa kasi nasamin natulog ung friend ko si leah haha hindi ako mkatulog noon kasi naaalala ko mga nangyari noon sa amin masayang masaya talaga ako.


        Noong 15 ako ay sa kasalukuyan ay tinatapos ko na ang 4th year  at kasama ko pa rin ang mga kaibigan ko at my mga nakilala pa ako at nagsusumikap pa rin ako na makatapos ng pag-aaral. Hindi ko makakalimutan ay noong nagjs kami masa ya party party talaga haha kahit nagkakatampuhan kami magkakaibigan.


        Mayroon akong gusto sa graduation na makapag auxie at makapagbakasyon sa taiwan kaso hindi natuloy pero masaya pa rin ako .
        Gusto ko na sanang matapos na ang taon kasi pagod na ako pero wala akong magagawa kundi magsikap pa lalo kasi maraming project at activities nakakapagod talaga.
        Meron pala akong kapatid sa ina lalaki napalayo siya kay mama at 21 taon hindi sila nagkikita at nagkontact sila ngunit hindi sinasabi ni mama amg sabi lang niya sa aking anak anakan niya ito /
.Hindi nagtagal inamin din niya sa amin pero ok lang tinanggap namin siya kahit iba pa tatay niya ang mahalaga kapatid namin siya cllose kami mabait nanman siya sa amin masipag may asawa na sila pero  walang anak dahil naagasan siya.
        Masaya ako ngayon dahil may dumagdag sa pamilya namin at sana magkaanak na sila  para lalo masaya.
        Sa ngayon ay binabalak kong kumuha ng vocational course na electronics dahil pangarap ko makapagtapos na kursong ito  para makatulong at makapagtrabaho sa ibang bansa lalo na sa taiwan para sa aking mahal sa buhay ang aking pamilya .
       Nagpapasalamat ako sa panginoon dahil binigyan niya ako ng lakas ng loob para magawa ko ang lahat at sa pamilya nagpapasalamat talaga ako mahal na mahal ko sila gagawin ko lahat para sa kanila at sa kinabukasan ko.
          Sana makapagtapos ako ng pag-aaral ko madami akong natutunan at lalo akong napalapit sa kanila at kay god.
          Ang hindi ko makakalimutan ay noong inaway ko yung classmate ko at sinabunutan ko  at noong 4th year nag away kami ng best friend ko dahil sa isang guy na manloloko at nanakit na damdamin 
        Sana makahanap na ako ng lalaki na magmamahal sakin at mamahalin ako ng totoo at sana wag ako kakalimutan ng mga kaibigan ko at mahal sa buhay.
       

      Ngunit may crush ako kaso tibo mabait siya cute friendly kaso hindi niya ako crush kasi ang crush niya ay bhest ko nasaktan ako ng husto parang gusto ko ng mamatay at nag-away kami ng bhest ko kasi alam naman niya na mahal ko iyon lalo pa noon inamin niya na may tingin siya doon.
  
     Hindi ko makakalimutan ay iyong kumuha kami ng test para sa eskolar maghapon kaming nagtiis ng gutom at nakipagsiksikan para lang makakuha ng test gabi na kami nakauwe.




    Hindi pa rin natatapos ang pag-aaway namin at naisip ko kung mahal niya talaga bhest ko papabayaan ko na sila ang masakit lang dun ay mas pinili niya yon kaysa sa matagal na pinagsamahan namin.
   
   Dito na natatapos ang aking masaya at malungkot at nakakakilig na talambuhay ako po si Charissa E Tabladillo.Mabait mapagmahal na kaibigan at marunong tumanaw ng utang na loob.

No comments:

Post a Comment